Wie kende destijds het Zwarte Veen beter dan "Wisselink Hendrik" die zeventig jaren van zijn leven met zijn kudde schapen over de heide zwierf. Hij werd in 1858 geboren, op zijn vijftiende begon hij met zijn werk en tot 1938 was hij in het Zwarte Veen met zijn schapen een vertrouwde verschijning. Hendrik was een gezellige prater en vertelde over alles wat verband hield met zijn schäöpkes en de heide. Zijn hond was altijd bij hem maar ook had hij steevast een klein schepje bij zich, waarmee hij kluiten zand naar de schapen gooide die niet bij de troep bleven. Hendrik was in de kost bij de familie Schuurman op boerderij Nieuw-Vossers aan de rand van het veen. Hij sliep daar op de opkamer, boven de kelder.

Met de voeten in de venneputten

Hendrik gebruikte zijn veen ook om gezond te blijven, als hij verkouden was ging hij een tijdje met zijn voeten in één van de gegraven venneputten zitten En dan bun'k d'r met un dag stomp weer af”. Alle weilanden die tegenwoordig richting Harreveld en Lichtenvoorde liggen waren in de tijd van scheper Hendrik nog uitgestrekte paarsbloeiende heidevelden, met hier en daar jeneverstruiken en veel grillig gevormde dennen. Bijzondere moerasplanten, zingende vogels, veel konijnen en vossen, het was door de eeuwen heen een heel bijzonder natuurgebied geworden. Hendrik had ook een paar bijenkorven naast de schaapskooi staan. Hij verdiende aan de wol en de handel met schapen, maar hij ging ook wel schapen scheren bij de boeren in de omgeving.

De boeren willen gras

In de crisistijd, de jaren dertig van de 20e eeuw, werd het veen steeds meer ontgonnen. Uiteraard ging het hem aan het hart dat hij om zich heen zag, dat het veen steeds meer verdween. De turf die in het veen gestoken werd was in die tijd zeer belangrijk voor de verwarming van de huizen. Hij begreep ook wel dat dit de tijdgeest was en dat hij de ontwikkelingen niet kon tegenhouden. Hij zei: De boer'n wilt gres, maor ikke veur mi'j holle leever de heide”.

Er was geen plaats meer voor scheper Hendrik met zijn kudde. Een gedeelte van de heide werd natuurreservaat met de naam Vennebulten en bestaat tot op de dag van vandaag. Op dezelfde plek van de oude schaapskooi van Wisselink Hendrik staat nu een een nieuwe zwart geteerde houten kooi naar oud model. Hendrik Wisselink stierf begin 1945, hij werd 85 jaar.

Categories:: Ambachten Dieren Varsseveld Keuze van de redactie

Meer verhalen

GalerijAudio

Halfvastenoptocht in Angerlo

06 maart 2015
Danny Berntssen

Kladdegat spookhond in Hattem

02 februari 2015
Albert ten Cate

Diekhook in 't Lech

20 april 2015
Marloes Fleissner

Huissense Umdracht

14 juli 2014
Joop Brons
Video

Tielsche Kermiskoek

11 mei 2014
Magda van Ooijen
Video

De taal van de molenwieken

22 september 2014
Ans Roefs

Met de veekar naar Normaal

02 december 2015
Mark Beerepoot

Streekroman brengt tradities in beeld

22 maart 2016
Gerda Geven en Marjon Hoeks

Verjaardagsboeket

05 februari 2015
Tariel Gwedelidze

Handige pleister

22 juni 2015
Gerhard Kwak

Ridder in de orde van de zachte G

05 februari 2015
Frédérique Donders

Elke maandag naar de stoffenmarkt

08 juli 2015
Annie van den Beld

Janna van de Tiggeloven

24 oktober 2014
B. van Dijk

Voor-/achterdeur

11 juli 2014
Willi Wilbrink

Slachtschotel

06 februari 2015
Gerhard Kwak
Galerij

Vendelzwaaien

09 september 2014
Wim Sanders

De weerwolf van Millingen

23 mei 2014
Rob Haverkamp

De terugkeer van de spookhond Kladdegat

12 maart 2015
Evert van Olst

Een  Botter vol verhalen….

26 januari 2016
Rob Spierenburg