Ik heb mijn hart verpand aan mijn geboortegrond, De Liemers. Als muzikant speelde ik al veel in Nederlandstalige muziek, maar ik merkte dat ik mijn gevoel ook goed raken in het dialect. Een liedje over 'mijn' Land aan de grens was dan ook snel gemaakt.
Ik schreef er lang geleden een liedje over, voor het Tolluskoor, een mannenkoor waar mijn vader deel van uitmaakte. Ik was het min of meer vergeten, totdat mijn ouders me eraan herinnerden.
Persoonlijk en nog dichterbij
Mijn vader vond op zolder nog een handgeschreven tekstje met de akkoorden erboven. Inmiddels was ik door mijn samenwerking met zanger en schrijver Frans van Gorkum de Liemerse streektaal meer gaan waarderen. Ik ben het lied vanaf toen in het Liemerse dialect gaan zingen waardoor de gevoelslading anders werd. Persoonlijker en nog dichterbij. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik het lied ooit weer in het “gewone” Nederlands zou zingen. Het lied is me zeer dierbaar geworden en ik zing het dan ook bij de meeste van mijn optredens, ook buiten de Liemers en Achterhoek. Het mooie is dat ik van toehoorders regelmatig de reactie krijg dat ze zich herkennen in het lied, ook al zijn misschien nog nooit in de Liemers geweest. Dan ben ik blij dat ik liedje heb kunnen maken.
Land aon de grens
Tekst en muziek: Paul Mulder
D’r zien zoveul plekskes waor je goed laeve kun toch is er maor één plek waor ik werkelijk thuus bun Misschien niet bijzonder, of erg interessant toch bun ik gelukkig op dit stukske land
As kiend wist ik ’t al: dit is mien stek bi-j d’n Eltense bölt, die magische plek De velden, ‘t waoter, de torentjes van Spiek en de Rien stroomt er veilig achter d’n diek
Land aon de grens, land aon de grens
hier bun ik thuus in dit land aon de grens Land aon de grens, land aon de grens hier bun ik thuus, alles naor wens
Mien familie woont hier, ik kom hier vandaon het zou mien spieten, a’k ooit weg moes gaon Minsen zonder thuus, die doen mien zo’n leed ‘t gevuul dat ik heb, dat kenne ze niet
En a’k now gao laope, bi-j d’n kerk, op d’n diek dan zie ik heuvels, waor ik ok kiek Ik zie de Reichswald en de Veluwezoom het vuult zo bijzonder, al liek ’t gewoon
Land aon de grens…
“Alles naor wens” klink misschien veuls te mooi a’k toch zie hoe dit land steeds meer wöd ve’knooid Kantoren, A15, de Betuwelijn, “Ach, het zal de vooruitgang wel zijn”
Maor terug van vakantie, bun ik nog steeds bli-j, wanneer ik de brug van Emmerich op ri-j ‘t Land aon ’t waoter, bi-j d’n Eltense bölt Daor he’k mien veur altied ’t hart aon ve’spöld
Land aon de grens…
Het nummer zoals Paul dat speelde en zong in de uitzending van Een wagen vol verhalen van 29 februari 2016:
