Ottho Gerhard Heldring (1804-1876) was een predikant en auteur die veel voor het Betuwse plaatsje Hemmen en omgeving heeft betekend. Hij kwam op voor zogeheten 'gevallen vrouwen' en probeerde op allerlei manieren arme gezinnen te helpen. Ook nu nog bestaan de Heldring Stichtingen in het dorp Zetten, naast Hemmen. Daar worden nu kinderen en jongeren behandeld met ontwikkelingsstoornissen en ernstige gedragsproblemen.
Wat iets minder bekend is, is dat Heldring ook verantwoordelijk was voor de verspreiding van de kerstboom, als symbool van de kerst, zo ontdekte volkskundige Ton Dekker. Heldring zag de kerstboom bij Baron van Lynden, heer van Hemmen. En zag er meteen een middel in om daklozen, alcoholisten en gevallen vrouwen mee te interesseren voor het evangelie. Bovendien dacht hij dat kinderen zo makkelijker vertrouwd raken met christelijke rituelen.
Sinterklaas
Daarnaast hoopt hij dat, als het leuker wordt in huis, mannen minder geneigd zouden zijn om naar de kroeg of het bordeel te gaan. Geluk heerst immers daar “waar de huisvader, afkeerig van uithuizigheid, elke gelegenheid aangrijpt om, met vrouw en kinderen, een schuldloos vermaak te genieten.” Heldring hield daarnaast niet erg van de voor katholieken heilige Sinterklaas. Nog een reden om goede PR te verzorgen voor de kerstboom. Heldring vindt het kerstfeest “misschien zelfs edeler in zijn bedoeling” dan het Sinterklaasfeest.
Een jaar na zijn eerste ontmoeting met de kerstboom, in 1835, plaatste hij er één in de kerk in Hemmen.
