Het hijgende paard in de holle weg
Vlak bij het dorp, gelegen aan de voet van de Veluwse heuvels is een holle weg. De mulle zandweg ligt tussen 2 hellingen en is uitgesleten door regenwater en het gebruik van zware wagens. Reizigers die in het donker over de holle weg gingen, beweerden dat ze er, een vreemd angstig hijgen en hinniken van een paard
hadden gehoord...…. En…! bij stil weer, óók.. het klingelen van een belletje.
Volgens de dorpelingen was dat het zwarte hijgende paard van Dolle Dries, de grintrijder.
Dries.. was een grote driftige man. Hij haalde grint uit de groeve en had om die reden een welliswaar oud maar sterk paard gekocht. Op een gure novemberdag, laat in de middag kreeg hij nog een bestelling. Zijn vrouw zei: “Zou je dat wel doen Dries, je hebt al veel gedronken, het paard is moe en het begint al te schemeren.” …
Maar Dries.. luisterde nooit naar goed advies en spande het grote zwarte paard toch voor de wagen….
In de holle weg ploften de hoeven van het paard in het mulle zand. De koperen bel op de haam rinkelde fel. Opeens bleef de kar steken. Een wiel vastgelopen, iets in de spaken gekomen? Dries nam niet de moeite om te gaan kijken, schopte het paard en sloeg het waar hij maar kon. Het paard hinnikte klagend en kwam steigerend omhoog…. De kar schoot niet los…
De voerman werd razend en sloeg het arme dier nu met een doorntak. Het paard bloedde hevig, strekte de hals, hinnikte en hing met de borst vol in de riemen. De dissel en het tuig kraakten…
Nog éénmaal gooide het zijn paard zijn hoofd omhoog, liet een jammerend gehinnik horen, zakte door zijn benen en stortte levenloos op de weg…
In zijn val trok het de kar los uit het mulle zand. De voerman schrok zich een ongeluk en nam zo snel hij kon haam en tuig van het paard. Toen hij de kar achteruit trok kwam het paard vrij en rolde een kleine helling af naast de holle weg. Met een schop stortte de voerman een grote hoeveelheid zand van de helling over het paard. Toen draaide hij de kar en trok deze naar huis…. De volgende dag kocht hij een ander paard….
Het jaar daarop, op een gure novemberdag stond Dries onderaan de helling van een hoge zandgroeve. Plotseling kwam een geweldige zandmassa naar beneden en bedekte de voerman. Mannen die in de buurt waren groeven hem uit maar….. het was te laat.
Die avond, in de kroeg… vertelden de mannen, dat ze een vreemd belletje hadden gehoord net voor de zandmassa ging schuiven.