Wie kent niet het gezegde “de kool en de geit sparen“? Maar weet u waar het vandaan komt en waar het de eerste keer werd gebruikt? Dat zal ik u vertellen .

Aan het einde van de straat waaraan ik woon begint de provincie Overijssel . De grens is een brede afwateringssloot. Nu kun je zo van Gelderland naar Overijssel rijden maar in het verleden was dat niet mogelijk. Je moest dan met een roeiboot over het water om in de andere provincie te komen.

Op een morgen kwam een man vanuit de richting Kampen om naar Gelderland te gaan. Hij was niet alleen, nee hij had levende have bij zich. Nu bedoel ik niet de luizen die misschien in zijn pet zaten of de enkele vlo in zijn hemd nee aan een touw had hij twee dieren bij zich aan elke kant één. Aan de ene kant had hij een geit en aan de andere kant een wolfshond. Hij had de grootste moeite om die dieren uit elkaar te houden en om het nog wat ingewikkelder te maken had hij ook nog een rode kool bij zich. Die hield hij onder zijn arm aan de kant van de wolf. Dat moest wel want anders at de geit de kool op. Alles ging goed tot hij aan die brede sloot kwam. Hoe moest hij daarover komen. Om te roeien moest hij zijn beide handen gebruiken. Als hij de dieren in de boot deed zou hij misschien alleen de wolf over houden omdat de geit de kool op zou eten en de wolf de geit.

Lang zat de man aan de walkant om een oplossing te zoeken en rond het middaguur vond hij die. Met de geit ging hij eerst naar de overkant. Die werd op de Gelderse bodem gezet,

daarna haalde hij de wolf op en roeide ermee naar de overkant. De wolf werd aan land gezet en de geit ging mee terug in de boot. In Overijssel werd de geit weer aan land gezet en ging de kool in de boot. Toen de kool ook in Gelderland was werd als laatste weer de geit opgehaald uit Overijssel.

Aan de Gelderse kant vervolgde de man weer zijn reis met aan de ene kant de geit, aan de andere kant de wolf en onder zijn arm de rode kool. Zo was hij de eerste man die de kool en de geit spaarde. Dit verhaal hoorde ik ruim 60 jaar geleden van een oude buurman die het van zijn vader hoorde. Die buurman had geen kinderen om het door te geven. Hij zei tegen mij ´Vertel het verder aan allen die het willen horen´ en hoe kan ik dat beter doen dan op deze manier?

Categories:: Streek-en volksverhalen Volksverhaal Oldebroek

Meer verhalen

De geur van drogend wasgoed

07 december 2015
Gerhard Kwak

Koekboom

26 februari 2015
Mevrouw Breman
Galerij

Buurt en buurtgewoonten

11 juli 2014
Willi Wilbrink

Veilig Carbidschieten

13 december 2014
Theo de Klein

De bakker aan de deur

17 maart 2015
Teunis Bunt
Video

Erfhuis op de Oud Veluwse Markt

18 november 2014
Ad Guldie
Galerij

Vlinderen in Apeldoorn

05 februari 2015
Wim de Boer

Scheprecht van een molenaar

04 juli 2014
Sylvia van Hunnik
VideoGalerij

Kastelenrit Vorden

26 september 2014
Willy Bogers

Schooltradities van De Marlijn

10 maart 2016
Hettie Sipman

Muziek in het Neder-Saksische dialect

11 januari 2016
Jan Ottink

Het liefdeslaantje van Vorden

06 januari 2016
Ina Brethouwer
Galerij

Nationale Buitenspeeldag

12 juni 2014
Brenda Larbui

Generaties lang vernoemd naar Opa

12 maart 2015
Gerdien van der Zee
Galerij

Vendelzwaaien

09 september 2014
Wim Sanders

Oud-Lunterse Dag

23 juni 2014
Albert Hendriksen
Video

Elke maandag de 'boerendeun'

18 maart 2015
Janine Stortelder

Elke maandag naar de stoffenmarkt

08 juli 2015
Annie van den Beld

Van ekkes en umme....

05 oktober 2014
annet kooijmans

Riest met krent'n, botterjus en eier

08 april 2015
Van Beek- Van Brummen