De tovenaar en de schipper

In de haven van Amsterdam werden de schepen geladen en gelost. De bruin geteerde scheepsrompen schuurden tegen de houten steigers. De touwen en zeilen klapperen in de zachte wind.

Het begon al te schemeren en Schipper Martens was klaar voor vertrek. “Kan ik meevaren schipper ik heb gehoord dat je naar Harderwijk zeilt vannacht. Een kleine dikke man met een pijp in zijn mond keek Martens vriendelijk aan. “Is best, stap maar op”

Even later voer het kleine schip de haven uit. De zeilen vingen wind en met een matig gangetje voeren ze de zuiderzee op. De tijd verstreek. Rustig zaten de schipper en de man te roken. De golven klotsten tegen het schip…. en het wand en de zeilen kraakten. “We zeilen voor de wind, over een uur of 4 zijn we in Harderwijk” zei de schipper. “Oh ik heb geen haast, als we er morgenochtend om vijf uur zijn dan is het ook goed. Wat moet ik midden in de nacht in Harderwijk doen?”

Ineens en uit het niets kwam een enorme windvlaag. De schipper werd van zijn roer geslingerd. Hij wist ondanks de hevige deining op te staan en het helmhout te grijpen. Het was van korte duur, de vreemdeling had geen kik gegeven en zat nog rustig zijn pijpje te roken. “Vreemd” bromde de schipper en keek de man wantrouwend aan.

Zwijgend zeilden ze verder maar er hing iets vreemds in de lucht, de geur, de sfeer!?? Martens keek verbaasd om zich heen, “hoe kan dit”? Ze voeren in een kanaal met aan weerszijden korenvelden. “Waar zijn we”? Dat weet ik niet zei de man wat ik wel weet is dat de Zuiderzee eens drooggemaakt zal worden. “Man dat kan toch niet” zei Martens gespannen

Na twee uur tussen de kanaaloevers te hebben gevaren was er opnieuw een geweldige windvlaag. Dit keer was de Schipper erop bedacht en had hij de helmstok stevig vast. Het schip was weer op volle zee. Martens zei niets. Met liefde had hij de man over boord gesmeten. Hij was er van overtuigd dat de vreemdeling een tovenaar was. Niet zo’n vreemde gedachte want op dat moment klonk er achter hen het fluiten en voortrollen van een spoortrein. Verschrikt keek Martens om zich heen maar…..zag niets.

Goddank!!! In de verte zag hij de lichtjes van Harderwijk. En een uur later meerde hij zijn schip aan in de haven. De man stapte aan wal en bedankte Martens vriendelijk en op dat moment sloeg de klok vijf uur. Uit zee klonk het kraaien van een haan.

Categories:: Streek-en volksverhalen Harderwijk

Meer verhalen

Galerij

Vendelzwaaien

09 september 2014
Wim Sanders
Galerij

Doopjurk van bruidsjurk

05 februari 2015
Mevrouw J.J.Wijnhoud

De melkbus

22 juli 2014
jan Reijnen
Video

Het fruitcorso, geen sinecure

08 september 2014
dhr.Groeneyk

Smaltappel bakken in reuzel

06 maart 2015
Gerhard Kwak

Westerbouwing

03 februari 2015
Mevrouw Eutjes
Video

Een beestachtige moord

29 mei 2015
Eric Borrias

De sprookjeswereld van de krozenboom

25 augustus 2015
Paul Hoftijzer
Video

Orgels met de klank van vroeger

30 maart 2015
Niels Klop
Video

200 eieren met Pasen

18 juni 2014
Nijenhuis
Video

Popverbranden

10 februari 2015
Wim de Boer
Video

Bakerpraatjes, vroeger en nu

20 april 2015
Silvia de Haan

Een bijzonder huwelijksaanzoek

11 juni 2015
Jacobiene Otten
VideoGalerij

Hanzedag Doesburg

19 juli 2014
Frieda Oosten
Video

De touwslager

09 juni 2015
Dick Jagtenberg
GalerijVideo

De paasos

07 februari 2015
Gerhard Kwak

Bloempap

26 februari 2015
van Dale

Teerton verbranden op oudejaarsavond

25 november 2015
Piet Schuijn