Stropen is van alle tijden. Tegenwoordig echter meer om gemakkelijk geld te verkrijgen. De gebruikte middelen zijn ook veel zwaarder bijvoorbeeld met hulp van de auto, verlichting en echte geweren met kogels en niet met hagel. Oorspronkelijk werd gestroopt om in het levensonderhoud te voorzien. Iedere kleine boer of arbeider was grotendeels zelfvoorzienend door zelf een varken en kippen te houden voor vlees en eieren terwijl een groentetuin zorgde voor voldoende groentesoorten voor de zomer en werden ze voor de wintertijd ingekuild of ingemaakt in weckflessen of keulse potten. De konijnen en de duiven kwamen op het groen in de tuin af waar de eigenaar ze trachtte te schieten om zodoende een stukje vlees voor de familie te hebben. Ook werd in het gaas van de rondom afgezette tuin een gat gemaakt en werd voor dit gat een strik van soepel draad gelegd waar het konijn dan met zijn kop inliep en zich zelf in de strik snoerde. Een strik werd ook wel gezet op een wildspoor in het bos. Gestroopt werd meest op klein wild zoals konijnen, duiven en fazanten.
Robin Hood van de Veluwe
Een voorbeeld van een echte stroper is de legendarische Reinder van de Brink. Hij bivakeerde tussen 1893 en 1904 in een zelfgebouwde hut op de “Schuts heide” langs de Schaapsallee, de weg van Laag-Soeren naar de Imbos. In het dorp had hij een goede naam, hij hielp sommige mensen en bij arme gezinnen gooide hij wel eens een gestroopt konijntje om de deur. Eigenlijk was hij een soort Robin Hood van de Veluwe. Op het Badhuis zaten dan wel de rijkere mensen, in het dorp was dat wel anders. Men leed vaak bittere armoede en men had moeite het hoofd boven water te houden. Reinder was eigenlijk een zachtaardig en eerlijk mens. De jachtheren waren niet blij met Reinder ook al omdat hij ze uitdaagde door met gestroopt wild op de nek of in de kruiwagen vlak voor hun huizen langs te lopen naar de markt in Doesburg. Hij maakte zich daardoor gehaat en dat voelde hij ook. Op weg naar Dieren verstopte hij zo lang zijn geweer in het hooi bij Gijs van Eijbergen en nam het op de terugweg weer mee.
Reinder van de Brink bij zijn hut
Moord op Reinder
In 1882 schiet hij na een eerdere ruzie om een bekeuring een veldwachter neer in de kroeg. de man raakt zwaar gewond, maar overleeft (wordt 88). Hiij moet daarvoor 10 jaar de cel in maar komt terug en gaat verder met stropen. Dit tot grote ergernis van de grondeigenaren en mensen met jachtrechten.
Hij kreeg de indruk dat hij achtervolgd werd en vertelde aan de vele vrienden die hij toch had: ”Ze loert op mien”. Dat klopte ook, want enkele dagen later op donderdag 1 december 1904, werd hij `s morgens vroeg gevonden door wasserijmeisjes die vanuit Dieren naar het werk in Laag-Soeren liepen. Dood door een schot hagel en daarna de keel door-gesneden. Ze vonden hem in de bosjes tussen het Leihuis en de boerderij de Nachtegaal, waar in die tijd de familie Schut woonde. De jonge Reinder was nog maar 46 jaar.
Reinder bij zijn aanhouding
Daders nooit gevonden
Er werd uitgebreid onderzoek verricht en veel mensen werden verhoord. De moordenaar heeft de schijn van zelfmoord proberen op te wekken door het mes tegen de keel van het slachtoffer te leggen. Het lag echter met de botte kant in de richting van de keel. Men heeft nooit de werkelijke dader, moordenaar of aanspoorders tot de moord gevonden, men dacht zelfs aan de veldwachter zelf. In Laag-Soeren fluisteren ze wel eens een naam, maar niemand wil er echt over praten.
