In Nederland lijkt een tanende belangstelling naar historische toetsinstrumenten. Wat bezield iemand dan om toch het ambacht te gaan leren om deze instrumenten, met name klavecimbels, spinetten en orgels, te bouwen?
Te midden van dit ambacht ben ik opgegroeid. Met mijn vader op stap, klein onderhoud en stemwerk. Samen alle concertzalen van Nederland bezocht, conservatoria, muziekscholen en alle andere denkbare locaties. Een opleiding tot orgelbouwer bestaat niet in ons land, maar na mijn studie biomedische wetenschappen aan de universiteit van Leiden heb ik besloten om het vak in de praktijk te gaan leren. Zeg nu zelf, wat is er mooier dan balanceren op de grens van techniek en kunst. Hout komt bij ons in planken binnen, wat we verwerken tot veelzijdige instrumenten met een uniek timbre (klankkleur). Inmiddels gaan onze instrumenten de hele wereld over.
En die afnemende belangstelling in Nederland? Ik denk dat het meevalt, aandacht naar kunst gaat de hele geschiedenis al met golfbewegingen. Wereldwijd zijn er nog veel jonge musici die interesse hebben in de oude muziek. Al is het niet verkeerd om de jeugd te blijven scholen in de prachtige muziek die honderden jaren geleden al is geschreven, maar tegenwoordig op historisch gebaseerde instrumenten nog net zo mooi kan klinken.
In 2016 vieren wij ons 50 jarig bestaan. Volgens ons beperkt kwaliteit zich niet tot klank en afwerking alleen. Kwaliteit betekent ook langdurig betrouwbaar functioneren. Wat ons betreft: vakmanschap tot in detail.
Bekijk hier het fragment uit onze tv-uitzending:
