De engel

Een stille donkere schaapskooi, met gerond rieten dak. Een kooi die zelf in rust bestaat en verlaten ligt aan de oude beukenlaan. Heel knus woont in dit onderkomen een kudde zandschapen. Veluwse heideschapen die zijn toegerust om te leven op arme schrale gronden. Dag en nacht onder de zorgende handen van een herder. Een man met hart voor dieren en veld, lucht en lanen. Een gebeuren dat zich voltrekt voorbij de rand van de samenleving. Hier bestaat het verschijnsel van haast niet. Hier leeft de grootsheid van de eenvoud. Verborgen geluk.

Vanaf mijn eerste kennismaken met herder en kudde – ik zat nog op school – verstond ik dat er een andere manier was van bestaan. Boeiend en louter en dicht bij de grond. Toen ik een eigen kudde kon krijgen werd een diep verlangen vervuld. Ik zette me in, probeerde bekwaam en vaardig te worden en haalde een vakdiploma in de schapenhouderij. En ik werkte voor de kudde met alles wat daarbij hoort. Van hooien tot scheren, hoefkappen en lammerentijd, uitmesten en ontwormen. Altijd was ik op het veld, bij droogte en weken van aanhoudende regen. Ik trotseerde de koude oostenwind en ging met de kudde schuil in uren van dichte mist. Onzichtbaar en zonder andere wereld.

Die dag stond de oude barometer op een vriendelijke stand. Tussen veranderlijk en mooi weer. De schapen zagen er tevreden uit toen ik ze vanuit de kooi leidde naar de Valenberg. Een wandeling die in een half uurtje goed is te doen. Voor de Valenberg is het landschap licht en open en goed te overzien tot aan de Imbosch. Maar terwijl we de weg afdaalden leek het licht af te nemen. Een koude wind stak op met felle rukken. Donkerblauwe wolken hingen boven het veld en het begon te hagelen. Zo hard en bar dat de heide ineens een vreemde kudde kreeg van duizend witte vlakken. Ik kon niet goed naar voren kijken, maar wat was daar op de weg? Een witte gestalte, groter dan een man. Ik schrok en stond op scherp om waar te nemen wat zich hier voltrok.

Helder hoorde ik van binnen een warme stem. “Ik weet van jouw grote inzet, Sjoerd. Dat je hard werkt voor de kudde. Ik weet van je ijver in de lammerentijd en hoe bang je bent dat het fout zal gaan met een van de dieren. Wees niet bang, ik kom je niet veroordelen. Maar wel heb ik nog een korte vraag voor je. Houd je van je schapen?” Toen zweeg de stem en de witte gestalte was weer verdwenen. Ik was alleen op het veld.

Het zweet gutste van mijn voorhoofd, mijn hemd was doorweekt en mijn benen trilden. Daarom ging ik zitten op de natte grond. In mijn hart klonken voortdurend de witte woorden “Houd je van je schapen?” .

De foto is gemaakt door fotograaf Bram Jonker.

Categories:: Streek-en volksverhalen Veluwe Verhaal Dieren Loenermark

Meer verhalen

Appelenpap

10 april 2015
Gerhard Kwak
Video

Orgels met de klank van vroeger

30 maart 2015
Niels Klop

Ongel: de voorganger van frituurvet

13 januari 2016
Gerhard Kwak
Video

Zaklopen

09 mei 2014
Marleen Klunder

Koeien in de wei laten lopen

12 mei 2014
Marijke Jansen
Galerij

Volksfeest Winterswijk

12 november 2014
Merel Lindenhovius
Galerij

Verkleedpartijen

23 juni 2014
Dianne Wesselink

Middeleeuws Festijn bij Kasteel de Kelder

29 januari 2016
Arend Hordijk
VideoGalerij

Maak je eigen steen

01 juli 2014
Erna Kruitwagen-Hajenius

Joodse gerechten in olie

14 december 2015
Paul Hoftijzer
Audio

Tuutlied

28 mei 2014
Wim Monnich
Galerij

Liemerse schink

13 januari 2015
Gerhard Kwak
Galerij

Eieren zoeken bij de Bekmansbrook

11 juli 2014
Gerrit Klokman

Kermis in Beuningen

20 mei 2015
Mevrouw van Raay
VideoGalerij

Papklok

09 juli 2014
A Timmer- Jansen
Video

Ganzenhoeders in Gelselaar

29 mei 2015
Herman Wannink

Op de lat schrieven

27 mei 2015
Gerhard Kwak
Video

Halloween, hier moet je bij zijn !

29 oktober 2015
Roor de Gans

Ketelkoek op tweede kerstdag

16 december 2015
Paul Hoftijzer