Hier in Nunspeet bij het station staat het beeld van een wild zwijn.
Toen het net neergezet was, moet er iemand gedacht hebben dat het een spaarvarken was, want het arme dier werd meteen van zijn sokkel geslagen. Maar ja, er zat natuurlijk niks in.
Degene die het gedaan had, was niet de eerste die gewelddadig op zoek ging naar geld.
Zo stond er, lang,lang geleden, dicht bij de “Brune Enk” een herberg.
Daar kwam , al sinds jaar en dag, een marskramer over de vloer, als hij op de Veluwe was om zijn waar te verkopen.
Het was dus geen onbekende voor Bunterman, de herbergier.
Dus wat er die nacht in hem is gevaren? We zullen het nooit weten, maar vreemd is het wel.
De marskramer was die middag aangekomen, dorstig,hongerig en vol verhalen, zoals dat gaat met een man die veel reist.
Hij had goede zaken gedaan en om zijn verhaal kracht bij te zetten én omdat de herbergier vertrouwd was, haalde hij zijn geldbuidel tevoorschijn en liet hem flink rammelen.
Die nacht klonk het gerammel van de goudstukken nog door in het hoofd van de herbergier. Hij kon de slaap niet vatten, lag te woelen en te draaien….zoveel geld!
Hij sloop het bed uit, nam uit de keuken de hakbijl waarmee hij ’s middags nog een wild zwijn zijn botten had gekraakt, sloop de trap op naar de kamer van de arme marskramer.
Even aarzelde hij, maar toen hoorde hij in zijn hoofd weer het gerammel van de geldbuidel. En hebzucht maakte van de herbergier ….een moordenaar.
Het lijk werd op het erf begraven. Geen haan zou er naar kraaien!
Maar Bunterman vergiste zich; de marskramer werd gemist door de mensen in de streek en Bunterman was ineens wel heel erg in goeie doen!?
“ Ik mag eeuwig branden als ik er iets vanaf weet!”
Maar de praatjes hielden aan en toen het erf werd omgespit, was het lijk al snel gevonden.
“ Ik mag eeuwig branden als ik er iets vanaf weet!”
Hij bleef ontkennen,maar schuldig was hij wel en Bunterman eindigde op het galgenveld.
Maar tot op de dag van vandaag vind je , her en der , in het bos, op de hei, zwart geblakerde plekken.
Aangestoken door kwajongens!
Nooit een voetstap of lucifer in de buurt.
Aangestoken door kwajongens?! M’n neus!
’t is de geest van Bunterman, die ronddoolt en eeuwig brandt, als straf voor een beestachtige moord.
Bekijk hier het fragment uit onze tv-uitzending:
