De verdwaalde schoolmeester van Kootwijk

Het gaat in verhalen hier uit de streek al snel over roofridders, witte wieven, de duvel zelve, kastelen en kloosters die bij nacht en ontij verschijnen en verdwijnen. Maar zeg eens eerlijk… wie van u heeft ooit zoiets meegemaakt? …Precies! Het zijn vaak alledaagse dingen, die net even anders gaan dan anders en zo een avontuur worden!

Zo was er eens, lang geleden,in Kootwijk een schoolmeester. Een school-meester met een paar bijzonder goeie oren. En dan heb ik het er niet over hoe ze er uit zagen; nee deze schoolmeester had een zeer scherp gehoor. Hij kon aan het krassen van een kroontjespen horen of een leerling achterin de klas een spelfout maakte in een dictee!


Deze schoolmeester nu besloot op een dag op bezoek te gaan bij zijn oude dominee, die verhuisd was naar Nijkerk. En waarom die verhuisd was, is een ander verhaal voor een andere tijd.  Nog geen auto’s,geen fiets, de schoolmeester had geen paard, dus lopen. “20 km heen, 20 km terug, paar uur op viste..” Als hij stevig doorstapte zou hij voor donker weer thuis zijn.

De dag begon helder,maar plots stak er een mist op. Niks aan de hand verder, zoals gezegd.. alledaagse dingen. Maar het zorgde er wel voor dat onze schoolmeester van het karrenspoor af raakte. Hij had het niet meteen in de gaten; de grillen van het Kootwijkerzand. Alles lijkt op elkaar. Maar toen het spoorlijntje van Stroe maar niet in het zicht kwam en hij de stoomfluit van de trein maar niet hoorde; toen werd onze schoolmeester onrustig. “ Rechtdoor, stevige pas”. En daar ging hij.
Luisterde of hij ergens bij een boerderij een hond hoorde blaffen, toch de stoomfluit? Niets. Hij liep en hij liep. Alles leek op elkaar! Uren gingen voorbij, nergens een aanknopingspunt, nergens een geluid dat hem de weg kon wijzen naar veilig onderdak. De middag was nu op zijn eind.

Plots hoorde hij, boven het bonzen van zijn hart uit, het kraaien van een haan! Die kant op! En daar ging onze schoolmeester. Dan stond hij weer stil, luisterde naar het kraaien van de haan, en hij liep en hij luisterde, luisterde en liep en eindelijk, eindelijk doemde in de verte een huis op. Zijn eigen huis! Opgelucht strompelde de schoolmeester van Kootwijk naar binnen. Wie denkt zonder pad rechtdoor te kunnen lopen, vergist zich. Die les had de schoolmeester die dag geleerd.
En of dit verhaal echt is gebeurd? Geen haan die daar naar kraait!

Bekijk het fragment uit de tv-uitzending over dit verhaal

Video
Categories:: Streek-en volksverhalen Kootwijk

Meer verhalen

Maartekeur

09 augustus 2015
Jef de Jager

Altijd vooraan in aangepast hemd

30 november 2015
Agatha kleinNijenhuis

Meisjes uit Hoenderloo

18 juni 2014
An Sambeek

Butterfahrten

06 mei 2015
 Gerhard Kwak
Video

Meiboom zetten

12 mei 2014
G.J. Uwland
AudioVideo

De draak van Gelderland

27 maart 2015
Gery Groot Zwaaftink

Oranje Tompouce

16 juni 2014
bezoeker grand defilé

Pinksterpoppen in Buren

09 juni 2015
Mia van Os

Spoken bij de Sinderense kapel

12 augustus 2014
Dick Gussinklo
Video

Wereldlichtjesdag

01 december 2014
Lily Harting-Companjen

Requiem voor iedereen

04 november 2015
Johan Koornstra

Høkbestendige Gebitjens

01 december 2015
Bas Geijs
Video

Ganzenhoeders in Gelselaar

29 mei 2015
Herman Wannink

Oud-Lunterse Dag

23 juni 2014
Albert Hendriksen

De Nijkerkse Zonnedagen

26 maart 2015
Museum Nijkerk

Gebetsgang von Emmerich nach Netterden (GLD)

07 maart 2015
Vereniging Leefbaarheid Netterden

Gemis van kroeg als bindmiddel

24 juni 2014
J. le Poole
Video

Scharrelavonden in Hattem en Elburg

05 december 2015
Dirk Jan Septer en Piet Schuijn